میزان رخداد تداخلات دارویی بالقوه در بیماران بخش مراقبت های ویژه بیمارستان طالقانی ارومیه

پیش زمینه و هدف: تداخلات دارویی بالقوه به عنوان یکی از مهم ترین زیر مجموعه های اشتباهات دارویی می تواند منجر به واکنش هایی ناخواسته در بیماران شود. تداخل دارویی زمانی رخ می دهد که اثرات و یا سمیت یک دارو تحت تاثیر داروی دیگری قرار گیرد. هدف از مطالعه پیش رو بررسی شیوع تداخلات دارویی در بخش icu بیمارستان طالقانی ارومیه و رتبه بندی اهمیت بالینی تداخلات و عوامل خطر آن ها می باشد. مواد و روش کار: مطالعه به صورت مقطعی (توصیفی - تحلیلی) و جمع اوری داده ها به صورت گذشته نگر طراحی شده , پرونده تمامی 193 بیمارانی که از خرداد 1389 تا خرداد 1390 دربخش icu بستری شده اند، تحت بررسی قرار گرفت. برای توصیف داد ه ها از شاخص های توصیف عددی مانند میانگین، میانه، انحراف معیار و همچنین از توزیع جداول فراوانی و نمودارها و از تحلیل تی استیودنت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های این طرح به وسیله بسته نرم افزاری spss صورت گرفت.یافته ها: فراوانی رخداد تداخلات داروئی 6/73 درصد بود. میانگین تعداد تداخلات دارویی 07/4 بود. شایع ترین تداخل داروئی رانیتیدین+ میدازولام بود که (1/4%) 26 مورد بود.. درجه تداخلات دارویی در (9/7%) 46 مورد خفیف، (33%) 192 مورد متوسط، (8/8%) 51 مورد شدید، (8/25%) 150 مورد متناقض و (4/24%) 143 مورد نامشخص بود. زمان رخداد تداخلات دارویی در (5/66%) 384 مورد به صورت تاخیری و در (5/33) 195 مورد به صورت سریع بوده است. 95/49 درصد از تداخلات از لحاظ ارزش بالینی با اهمیت بودند و 19/41 درصد از تداخلات داروئی از لحاظ ارزش بالینی بسیار با اهمیت بودند.نتیجه گیری: با آگاهی از علم تداخلات دارویی، جایگزین کردن داروهای تداخل کننده با دیگر دارو در حد ممکن، توجه به داروهائی که مکرراً باعث تداخل با داروهای دیگر می شوند، کاهش تعداد اقلام دارویی نسخ، می توان از تعداد تداخلات و عواقب ناشی از آن کاست.